Conga to rodzaj afrykańskiego bębna. Jest to instrument, który zadowoli wszystkich miłośników dzikich i pierwotnych rytmów. Należy mieć świadomość, że na każdym instrumencie trzeba nauczyć się grać. Tak samo jest w przypadku bębnów. Należy wypracować technikę, która będzie nie tylko komfortowa, ale również przyniesie oczekiwane efekty. Jakość oraz charakter melodii zależy w dużej mierze od posiadanego doświadczenia oraz umiejętności. Do perfekcji dochodzi się metodą prób i błędów. Istotne jest również, aby model instrumentu był odpowiednio dobrany.

Jaki materiał?

To, z jakiego materiału wykonane są congi, bezpośrednio wpływa na charakter dźwięków. Najczęściej spotyka się instrumenty wykonane z drewna, które wyróżniają się subtelnym i miękkim brzmieniem. Dla osób, które preferują nieco inną barwę, dobrą alternatywą są bębny wykonane z włókna szklanego. Gwarantują one wyższą tonację, a także są o wiele solidniejsze i trwalsze. Wytrzymałość to cecha, o której także należy pamiętać. Congi drewniane są bardziej narażone na różnego typu usterki występujące z powodu zmian pogodowych. Oczywiście bęben nie zawsze zabierany jest ze sobą, więc dla niektórych będzie to zupełnie nieistotne.

Jeśli conga będzie zabierana „w trasę”, należy również zwrócić uwagę na wagę. Dobrze jest, jeśli jest ona relatywnie niska, tak aby w dowolnym momencie chwycić bęben i przenieść go.

Trudne początki

Jak wyżej wspomniano, nawet najwyższej klasy conga nie jest gwarancja oczekiwanych dźwięków. Należy nauczyć się kontrolować rytm, a także brzmienie bębna. Ogromne znaczenie ma postawa osoby grającej na condze. Lepiej zrezygnować z postawy stojącej, gdyż jest ona niewygodna, a także daje mniejsze możliwości. Siedząc można nachylać bęben pod różnymi kątami, co wpływa na styl gry. Muzyk powinien dobrać taki kąt nachylenia instrumentu, aby nie musiał wkładać wiele wysiłku w jego podtrzymywanie. Istotne jest również prawidłowe ułożenie dłoni na membranie. Obie ręce powinny swobodnie zmieścić się na powierzchnie bębna.